صمغ عربی به دلیل خواص ضد چاقی خود، در مطالعات انسانی و حیوانی موردتوجه قرار گرفته است. اثرات فیزیولوژیکی آن به محتوای فیبری و توانایی‌اش در اثرگذاری بر مسیرهای متابولیکی بدن مرتبط است.
مکانیسم‌های عملکرد
رقیق‌سازی کالری: صمغ آکاسیا به‌عنوان یک فیبر غیرقابل‌هضم، بدون افزودن کالری، به وعده‌غذایی حجم می‌دهد و با افزایش احساس سیری، باعث کاهش دریافت کلی انرژی می‌شود. کاهش جذب چربی: مشابه سایر فیبرهای محلول مانند آلژینات، این صمغ می‌تواند جذب چربی‌ها در روده کوچک را کاهش داده و از ورود چربی به بدن بکاهد. تنظیم بیان ژن: تحقیقات نشان می‌دهد که صمغ عربی ممکن است بیان ژن‌های مرتبط با متابولیسم چربی (mRNA) را تعدیل کرده و موجب افزایش استفاده از چربی در بافت چربی و کاهش تجمع چربی شود. تنظیم گلوکز: این فیبر ممکن است در تنظیم سطح گلوکز خون نقش داشته باشد که به بهبود سلامت متابولیکی و کاهش خطر عوارض مرتبط با چاقی کمک می‌کند.
شواهد مطالعاتی
یک مطالعه کنترل‌شده تصادفی با دارونما نشان داد مصرف روزانه ۳۰ گرم صمغ آکاسیا به مدت ۶ هفته، منجر به کاهش قابل‌توجه شاخص توده بدنی (BMI) و درصد چربی بدن در زنان سالم شد. در مدل‌های حیوانی، مصرف مکمل صمغ آکاسیا با کاهش بافت چربی احشایی، بهبود پروفایل‌های چربی و کاهش نشانگرهای اختلال متابولیکی همراه بود. مصرف بلندمدت این فیبر با افزایش اکسیداسیون چربی و بهبود عملکرد بافت چربی مرتبط بوده و نقش مؤثری در پیشگیری از چاقی ناشی از رژیم غذایی ایفا می‌کند.
کاربردهای عملی
صمغ عربی قابل‌استفاده در تولید مواد غذایی عملکردی، نوشیدنی‌های سلامت‌محور و مکمل‌های غذایی باهدف مدیریت وزن است. اثرات پری‌بیوتیکی آن نیز موجب بهبود سلامت روده می‌شود که می‌تواند به‌صورت غیرمستقیم بر تنظیم وزن بدن اثرگذار باشد.
